همراهان عزیزم سلام؛
همه ما انسانها برای اینکه کیفیت زندگی خودمان را بهتر کنیم نیاز به یادگیری مهارتهای بهبود فردی داریم. رفع اهمال کاری یکی از مهارتهایی است که برای بهبود فردی نیازمند آن هستیم. امیدوارم با خواندن این مقاله که خلاصه‌ای از کتاب “از شنبه” نویسنده محمدپیام بهرامپور است، بتواند به شما کمک کند تا اهمال کاری را تا حد امکان از زندگی خود دور کنید.
- زمانهایی وجود دارد که حس می‌کنید بیش از حد، کاری را پشت گوش می اندازید؟
- اغلب، قبل از یک کار مهم احساس خستگی می‌کنید؟
- در انجام کارهایی که دوستشان ندارید، تنبلی می‌کنید؟
مسئله اینجاست که چرا آن روز طلایی که قرار است همه این اتفاقها رخ بدهد، نمی آید؟
دوست من، هیچ شنبه ای با شنبه های دیگر فرقی ندارد، هیچ نوروزی باعث تغییر جدیدی نمی‌شود و همه چیز از انتهای فروردین، مانند سال گذشته است.
حقیقت این است که اکثر انسانها درخواست عجیبی از این دنیا دارند!
اکثر انسانها می‌خواهند به رفتارهای قبلی خود ادامه دهند، اما نتایج متفاوتی بگیرند.
و از آنجایی که این موضوع برای اکثر ما نتایج خوبی نداشته و باعث اهمال کاری و تنبلی شده است، در این مقاله می‌خواهم به شما بگویم که چطور اهمال کاری، تنبلی و پشت گوش اندازی را در زندگی خود مدیریت کنیم؟
سئوالی که بسیاری از ما را ناراحت می‌کند، این است که: آیا 3 یا 5 سال پیش فکر می‌کردیم روزی در این شرایط یا موقعیت فعلی باشیم که الان هستیم؟ یا اینکه فکر می‌کردیم شرایط خیلی بهتری خواهیم داشت؟
- اهمال کاری، پشت گوش اندازی، تنبلی و یا هر اسم دیگر… بلایی است که تأثیرات بسیار بدی در زندگی ما می گذارد. قرار نیست ما حتماً آدم تنبلی باشیم که هیچ کاری انجام نمی‌دهد. ممکن است شما مدیر بسیار موفقی باشید، اما خودتان می دانید در مواقعی اهمال کاری می‌کنید و کارهایی را انجام می دهید که لازم نیست الان انجام شوند.
- نکته منفی دیگر در مورد اهمال کاری این است که معمولاً با اهمال کاری خود، دیگران را ناراحت می‌کنیم. مطمئناً هیچ کسی دوست ندارد همسرش یک اهمال کار باشد. بدون هیچ شک و تردیدی، می‌توانیم مطمئن باشیم هیچ پدر و مادری از داشتن یک فرزند اهمال کار لذت نمی برد.
- از تبعات دیگر اهمال کاری این است که ما را ترسو می‌کند! رضایت مندی مان نیز از خود و زندگی کمتر می‌شود.
- و دیگر اینکه بدون هیچ تردیدی ، زیاد حس استرس و اضطراب می‌کنیم.
- یکی از بزرگترین اشتباهات این است که با خودمان منطقی صحبت کنیم.«ببین تو باید منطقی باشی، از فردا دیگه تنبلی نکن، تصمیم بگیر، محکم باش و پیش برو»
- ما می‌توانیم در هر زمانی خودمان را تغییر دهیم . فقط کافی است که بخواهیم و راهش را بدانیم و براساس دانسته هایمان اقدام کنیم.
حالا چه کسی موفق می‌شود؟
ما اگر بتوانیم از خشنودی ها و خوشحالی های لحظه ای دست بکشیم و کارهایی را انجام دهیم که در حال حاضر چندان تمایلی به انجامش نداریم، می توانیم انسان موفقی شویم و بدانیم تفاوت انسان های موفق و ناموفق در این است:
انسانهای موفق کارهایی را انجام می دهند که انسان های ناموفق حاضر نیستند آنها را انجام دهند.
مقاومت در برابر اهمال کاری یکی از این کارهاست. انسانهای موفق حاضرند به خودشان زحمت دهند و کاری را که دوست ندارند، انجام بدهند. اما انسان های ناموفق آن شیرینی را همان لحظه می‌خورند!
اهمال کاری چیست؟ یعنی کاری که باید انجام دهیم و آن را به هر دلیلی انجام نمی دهیم!
الگوی اهمال کاری خود را پیدا کنید.
اگر می‌خواهید الگوی اهمال کاری خود را پیدا کنید، باید مشخص نمایید چه زمان و در چه موضوعاتی اهمال کاری می‌کنید؟ و من می‌خواهم در اینجا با توضیح انواع اهمال کاری به شما کمک کنم که به خودآگاهی برسید و برای هر قسمت یک راهکار هم ارائه می کنم تا بتوانید در زندگی پیاده سازی کنید.
انواع اهمال کاری:
الف) گرایشی
- فرار از زحمت: در اهمال کاری به دلیل فرار از زحمت، ما کار مهم را به هر دلیلی انجام نمی دهیم و به جای آن کاری دیگر را انجام می دهیم. بهترین مثال برای این کار زمانی است که غذا در خانه آماده است ، اما خودمان را با خوراکیهای دم دستی سیر می‌کنیم!
یا اینکه فاصله زیادی با محل کارمان نداریم ولی همان چند قدم را با خودروی شخصی می‌رویم.
راهکارها:
- تعیین جایزه : به محض اینکه کار کوچکی انجام دادیم، به خودمان جایزه بدهیم. جایزه باید چیزی باشد که ما دوست داریم و معمولاً به عنوان اهمال کاری از آن استفاده می‌کنیم. مثلاً ما همیشه در شبکه های اجتماعی می چرخیم و کارهایمان را انجام نمی دهیم. خیلی مواقع عذاب وجدان داریم و حال دلمان بد می شود. من پیشنهاد می کنم شبکه های اجتماعی را برای خودتان بعنوان جایزه قرار دهید با این کار دو چیز مهم به دست می آوردید، اول اینکه کارتان انجام می شود دوم اینکه وقتی به خودتان جایزه می دهید و از شبکه های اجتماعی استفاده می کنید، اینبار عذاب وجدان ندارید چون جایزه کارتان است.
- آماده کردن مقدمات: اگر کاری وجود دارد که ما به دلیل فرار از زحمت آن را انجام نمی‌دهیم، باید قبل از فرا رسیدن موعد انجام آن، تمام مقدمات را آماده کنیم. مثلاً اگر قرار است که فردا صبح به ورزش صبحگاهی برویم، احتمال اینکه صبح بلند شویم و لباسهای ورزشی‌مان را پیدا کنیم، کتانی هایی را که احتمالاً در انتهای جاکفشی هستند برداریم، جورابی مناسب پیدا کنیم، موسیقی خوبی همراهمان داشته باشیم، صبحانه بخوریم و … تقریباً صفر است! ولی کافی است که شب قبل، این کارها را انجام دهید و همه چیز را آماده بگذارید، حتی صبحانه‌ای را هم که صبح می‌خواهید میل کنید انتخاب کنید. مطمئن باشید که این مقدمات در انجام کار به شما خیلی کمک خواهد کرد.
مثال دیگر برای دوستان کنکوری و یا در حال تحصیل این است که سعی کنند از شب قبل وسایل موردنیازشان جهت رفتن به کتابخانه و یا مدرسه را آماده کنند تا صبح دچار اهمال کاری نشوند.
– فرار از زحمت به لطف دیگران: مشکل دیگر در اهمال کاری به روش فرار از زحمت، این است که ما معمولاً زحمت کار را گردن دیگران می اندازیم. ریشه این موضوع معمولاً بحثی تربیتی است و متأسفانه بسیاری از والدین آن را ایجاد می‌کنند. بسیاری از پدر و مادرها به خاطر علاقه خیلی زیاد به فرزندانشان سعی می‌کنند همه کارهایی را که فرزندانشان باید انجام دهند، از دوش آنها بردارند. این باعث می‌شود که فرزندان در ادامه زندگی خود، نسبت به برخی از کارها مسئولیت پذیر نباشند و از زیر بار بعضی از کارها شانه خالی کنند.
مایکل جردن: «می‌توانم شکست خوردن را بپذیرم، اما تلاش نکردن را هرگز»
- اجتناب (لج کردن): اهمال کاری در این گروه به دلیل لج کردن با دیگران است! کافی است که کسی با لحن دستوری به ما بگوید که فلان کار را بکن! حتی اگر در حال انجام دادن آن کار باشیم، صدایی در درون ما فعال می‌شود و می گوید که : این کار را نکن تا حالش جا بیاید!
- راهکار اول، فکر کردن به اهمیت و نتایجی که برایمان دارد
- راهکار دوم، به دیگران آموزش دهیم: اگر می‌توانیم، به دیگران آموزش دهیم که چطور از ما درخواست کنند. مثلاً می‌توانیم از همسر، پدر و مادر، خواهر و برادر یا دوستانمان خواهش کنیم که جملاتشان را به حالت دستوری نگویند.
- ترس از شکست و موفقیت : این نوع بسیار متداول است. بسیاری از اوقات ما در کارهایی اهمال کاری می‌کنیم نه به دلیل تنبلی، بلکه به دلیل اینکه می ترسیم نکند شکست بخوریم و با عباراتی مثل: نکنه نشه یا اگر بشه چی میشه؟ اگر من مدیر آنجا بشم چی؟ مگه می‌تونم از پسش بربیام؟ با خود صحبت می‌کنیم.
شکست خوردن اشتباه نیست
- راهکار اول، شکست خوردن اشتباه نیست: اگر آماده شکست خوردن نباشیم، هیچوقت خلاقیتی از ما بروز نخواهد کرد. هیچوقت چیز جدیدی کشف نمی‌کنیم. شکست چیز بدی نیست. بلکه ترسیدن از شکست خوردن بسیار بد است.
- راهکار دوم، در کار شیرجه بزنید: بپریم وسط کار. یعنی خودتان را وسط کار قرار دهید، البته نه در کارهایی که ریسک شان خیلی بالاست.
- راهکار سوم، پیشگویی نکنید: به دلیل گفتگوی ذهنی با خودمان، موضوعات را بیش از اندازه بزرگ می‌کنیم. 85 درصد ترسهای ما هیچگاه رخ نخواهند داد و اکثر ترسهای ما توهمی بیش نیستند . اما به دلیل توجه بیش از اندازه به آنها، مشکلات زیادی برای خود ایجاد می‌کنیم.
- کامل گرایی : کامل گرا کسی است که می‌خواهد از همان اول کامل باشد و این افراد معمولاً به هیچ جا نمی رسند. این افراد اعتقاد دارند هر چیزی یا باید کامل کامل باشد یا اصلاً نباشد و معمولاً چون هیچوقت نمی‌توانند کامل باشند، ترجیح می دهند که نباشند. کامل گرایی ناشی از احساس کمبود خودمان است. ما قبول نمی‌کنیم همینجور که هستیم، خوبیم.
- راهکار اول، به صورت گروهی کار کنیم : ایده بسیار خوبی است که ما عضوی از یک گروه باشیم. در صورت فعالیت در یک گروه ، استانداردهایمان از کامل گرایی کمی پایین می آید و می‌تواند خیلی به ما کمک کند.
- راهکار دوم، بهتر از متوسط باشیم: متأسفانه بسیاری از ما به دلیل کامل گرایی بیش از اندازه فراموش می‌کنیم که نمی‌توانیم در همه زمینه ها بهترین باشیم و در هر زمینه‌ای خودمان را با بهترین‌ها مقایسه می‌کنیم. همین موضوع باعث می‌شود که میزان نارضایتی از خودمان بالا برود.
- راهکار سوم، ده درصد بهتر از نفر اول: یکی از بهترین پیشنهادها برای مواقعی که نگرانیم در کار تخصصی خودمان بیش از اندازه کامل گرایی به خرج بدهیم، استفاده از روش 10 درصد است! در خیلی مواقع 10% بهتر بودن، نتایج بسیار بهتری دارد.
- راهکار چهارم، الگوهای موفق: کمک گرفتن از دیگران است. این را یاد بگیریم که شروع کردن خیلی بهتر از شروع نکردن است.
- راهکار پنجم، تعیین مهلت انجام کار: بهترین کار این است که برای خودتان ضرب العجل یا همان deadline تعریف کنید.
ب) شناختی
- زحمت گریزی: چه کسی گفته که همه چیز باید بر وفق مراد ما باشد؟ اگر در پی موفقیت هستیم باید آماده مشکلات هم باشیم و بدانیم که باید بهای موفقیت را بپردازیم.
- راهکار، قانون 47: برای هر کاری اگر تا 47 عدد مشکل هم رخ دهد، من باید پای آن کار بمانم. از هری کالینز پرسیدند که شما وقتی بازاریابی تلفنی انجام می‌دهید، چه زمانی از یک مشتری ناامید می‌شوید؟ او پاسخ داد: بستگی به این دارد که من زودتر بمیرم یا آن فرد.
- ناتوانی در تصمیم گیری: بسیاری از اوقات ما اصلاً تنبل نیستیم، بلکه نمی‌توانیم تصمیمهای درستی بگیریم.
چرا ما در تصمیم گیری مشکل داریم:
- بلد نیستیم: اولین موضوع این است که ما به درستی نمی دانیم چطور باید تصمیم بگیریم. تصمیم‌گیری مهارت ها و روشهایی دارد که ما باید با آنها شویم.
- از تصمیم می‌ترسیم: یکی از دلایل بسیار مهم در مورد اینکه چرا ما تصمیم نمی‌گیریم، این است که بسیاری از ما از تصمیم گرفتن می ترسیم. زیرا می‌دانیم که برای هر تصمیمی باید بهایی بپردازیم.
- همه را با هم می‌خواهیم: دلیل بعدی این است که ما همه چیز را با همدیگر می‌خواهیم. مثلاً هم می‌خواهیم که از همین امروز روزی 8 ساعت تفریح کنیم و هم اینکه روز به روز ثروتمندتر شویم.
- مشخص کردن هدف: از اصلی ترین نکات در تصمیم گیری این است که اول بدانیم می‌خواهیم به کجا برسیم . بعد از آن می‌توانیم تصمیم بگیریم.
- مشاوره با الگوهای موفق: یکی از بهترین ایده های ممکن این است که با افراد موفق در زمینه ای که مورد نظر ماست ، گفتگویی داشته باشیم و از آنها مشاوره بگیریم.
- بررسی نمونه های موفق: از دیگر روشهای قدرتمند برای تصمیم گیری این است که ما به بررسی نمونه‌های موفق بپردازیم. این روش زمانی کاربرد دارد که مورد قبلی مشاورت با دیگران امکانپذیر نیست. و ما مجبور هستیم با بررسی زندگی نامه و یا مطالعه سبک زندگی افراد موفق در زمینه خودمان، از تصمیمات آنها مطلع شویم و از نحوه تصمیم گیری آنها الگوبرداری کنیم.
- با تصمیم های کوچک شروع کنید: یکی از ایده های قدرتمند این است که با تصمیمهای کوچک شروع کنیم. یعنی شاید خیلی راحت نباشد که با تصمیم خیلی بزرگ کار را آغاز کنیم. زیرا تصمیم گرفتن، هزینه بر است و ممکن است که از پس آن بر نیاییم. اما اگر با تصمیم های کوچک آغاز کنیم، می‌توانیم گام به گام مهارت های تصمیم گیری خود را تقویت و کار را آغاز کنیم.
- آماده پرداخت هزینه تصمیمتان باشید: هر تصمیمی ، بهایی دارد و باید حاضر باشیم بهای آن را بپردازیم.
به قول ویلیام گلسر:
هر تصمیمی مشکلات خودش را دارد و ما باید ببینیم کدام مشکلات را می پذیریم.
- ناتوانی در درک و حل مسئله: سومین موضوع از بحث اهمال کاری به دلیل مسائل شناختی، بحث ناتوانی در درک و حل مسئله است.
حل مسئله به چه صورت است:
در ساده ترین حالت، مهارت های حل مسئله 4 گام اصلی دارد.
- فهم مسئله
- انتخاب روش
- اجرای روش
- گرفتن بازخورد
راهکارهایی برای حل مسئله
- استفاده از مشاوره
- به دیگران توضیح دهیم: گاهی اوقات خوب است که مسئله را به دیگران توضیح دهیم. نه به معنی اینکه بخواهیم از آنها مشورت بگیریم. بلکه به خاطر اینکه وقتی برای یک نفر یگر توضیح می دهیم، پنجره های جدیدی به روی ما باز می‌شود.
نکته مهم این است که دقت کنید ایده ها و مسئله هایتان را به چه کسی می گویید؟
- می‌خواهید به کجا برسید: بسیاری از اوقات ما در حال حل مسئله ای هستیم که اصلاً نباید آن را حل کنیم و نباید درگیر آن باشیم! دلیل این موضوع این است که ما مشخص نکرده‌ایم دقیقاً چه می‌خواهیم؟ یا می‌خواهیم به کجا برسیم؟
استفان کاوی در کتاب «هفت عادت مردمان مؤثر» می گوید:
زمانی که کاری را شروع می‌کنید، باید پایان کار را در ذهن داشته باشید.
- تردید به خود: یکی دیگر از انواع اهمال کاری تردید به خود است. اگر ما به هر دلیلی تصور کنیم کاری که می‌خواهیم انجام دهیم بیشتر از توان ماست، و یا اینکه ما توانایی، هوش و ذکاوت کافی نداریم. به احتمال زیاد درگیر این موضوع هستیم.
انسان ها فقط به اندازه باورهایشان محدود می‌شوند. اگر به توانمندی‌های خود باور نداشته باشیم مطمئناً به گونه‌ای رفتار نمی‌کنیم تا آنها را بروز دهیم.
راهکارها:
– تلقین: یکی از مهمترین دلایلی که باعث می‌شود ما نسبت به توانمندی‌های خود تردید کنیم، تلقین‌های منفی خودمان و اطرافیانمان است.
تلقین رفتاری است که به صورت منظم، به قصد ایجاد یک باور ذهنی و با روشهای زیر انجام می‌شود.
- تلقین کلامی
- تلقین فکری
- تلقین شنیداری
- تلقین دیداری
- تلقین نوشتاری
روشهای تلقین : شما می‌توانید از هر یک از انواع تلقین که تمایل دارید استفاده کنید. چند نکته در مورد تلقین :
- جمله تلقینی را به صورت مثبت تهیه کنیم و فعل منفی نگوییم
- جملات تلقینی باید مثبت و کوتاه باشد.
- از زمان حال استفاده کنیم
- جمله تلقینی را بارها تکرار کنید و به زبان بیاورید و بنویسید.
– مشق های مدرسه را بنویسید: یکی از بهترین روشها این است که این جمله را دقیقاً به خودتان بگویید. من حالیم نیست تو باید این را انجام بدهی! هر جوری که شده..
– زمان طلایی انجام کار: برای انجام هر کار در زندگی ، یک زمان طلایی وجود دارد که باید آن کار در آن بازه زمانی انجام شود. وقتی شوق چیزی وجود دارد، همان موقع باید پیگیر آن موضوع شویم. در صورتی که اگر این موضوع باقی بماند، دیگر انگیزه خود را از دست می‌دهیم و شاید لازم باشد که کاری کنیم تا سریع به نتیجه فوری دست پیدا کنیم.
– از کارهای کوچک شروع کنیم
نکته : برای این نوع اهمال کاری اینکه افرادی که به دلیل تردید به خود، از انجام کارهای بزرگ خودداری می‌کنند، این است که توان خود را دست کم نگیرید و بدانید که با یادگیری اجرا و گرفتن بازخورد می‌توانید هر کاری را به انجام برسانید.
- تصورات نابجا و بهانه جویی: یکی از اصلی ترین دلایلی که ما در هر کاری اهمال کاری می‌کنیم، توقعات و تصورات نابجاست و از آنجایی که توقع داریم همه شرایط برای ما جور باشد شروع به بهانه‌جویی می‌کنیم. بهانه دلایلی است که ما در توجیه انجام ندادن کاری که به خودمان یا دیگران ارائه می‌کنیم، درحالی که افراد دیگری، در شرایطی مشابه یا حتی بدتر، آن کار را انجام داده اند.
- با بهانه های خود خلوت کنید: پیشنهاد می‌کنم فهرست بهانه‌های خود را بنویسید و بعد مشخص کنید که چه راهکارهایی برای انجام آنها وجود خواهد داشت. دقت کنیم ببینیم آیا افرادی بوده‌اند که بتوانند با همین شرایط بهانه ها را کنار بزنند و به اهداف خود برسند؟ و این جمله را بخاطر داشته باشید که:
اگر کاری را بخواهیم انجام دهیم راهش را پیدا می‌کنیم و اگر نخواهیم بهانه اش را
- نامنظم بودن: این افراد در تخمین زمان مشکل دارند. معمولاً این افراد، همیشه در حال انجام دادن کارهایی هستند که قبلاً قولش را داده اند و زمانش گذشته است. به جای انجام کارهای فوری ، کارهای گذشته شان را انجام می دهند.
- لیست کارها به جای برنامه ریزی افراطی: با توجه به عوامل مختلف و تاثیراتی که دیگران بر ما خواهند گذاشت، خیلی ساده نمی‌توانیم برنامه روزانه خود را براساس ساعت تنظیم کنیم. زیرا ممکن است در میانه روز، یک تماس برنامه ما را به کلی تغییر دهد و مجبور شویم به یک سفر کاری برویم. اما این موضوع به این معنی نیست که ما دیگر نیازی به برنامه ریزی نداریم . در حقیقت بهترین کار این است که ما یک لیست کامل از وظایف روزانه و سایر فعالیت ها داشته باشیم و براساس اولویت، کارهایمان را مشخص کنیم و بنویسیم کدام کارها مهم تر هستند و کدام یک در الولیت پایین تری قرار می گیرند.
- کارهای خارج از لیست را قبول نکنید.
- حذف عوامل حواس پرتی
- و….
ادامه دارد….
نسخه دانلودی این کتاب ارزشمند را می توانید از سایت زیر تهیه کنید.
حال دلتون عالی/آنا/